Με τη δημοσιοποίηση των συμβάσεων με την Cisco για την τηλεκπαίδευση, η Νίκη Κεραμέως "ομολόγησε" τις τεράστιες ευθύνες της. Αφενός έδωσε στην εταιρία δεδομένα 1,5 εκατομμυρίων πολιτών, αφετέρου την πριμοδότησε και με 2 εκατομμύρια ευρώ.
Τους τελευταίους 10 (τουλάχιστον) μήνες το Υπουργείο Παιδείας και προσωπικά η Υπουργός Νίκη Κεραμέως, είχαν αναγάγει σε αγαπημένο τους παιχνίδι το κρυφτό. Τι έκρυβαν; Μα φυσικά τη σύμβαση δωρεάς που δεσμεύει το ελληνικό δημόσιο με τη Cisco για την πολύ σημαντική διαδικασία της τηλεκπαίδευσης στην οποία παίρνουν μέρος σχεδόν 1,5 εκατομμύρια φυσικά πρόσωπα (μαθητές και εκπαιδευτικό προσωπικό).
Παρά το γεγονός ότι ο νόμος (ψηφισμένος μάλιστα από την κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας μέσα στο 2020, ο 47/27) είναι ξεκάθαρος και προβλέπει την ανάρτηση τέτοιου είδους συμβάσεων για δωρεές στο διαδίκτυο, η κυρία Κεραμέως επιμένει στο να τον παραβιάζει χωρίς μάλιστα να δίνει εξηγήσεις.
Επίσης, η Υπουργός, λειτουργώντας ξεκάθαρα αντιθεσμικά, επέμενε εδώ και μήνες να αγνοεί τις εκκλήσεις σύσσωμης, σχεδόν, της αντιπολίτευσης για κατάθεση της εν λόγω σύμβασης (συμβάσεων καλύτερα καθώς με τις τροποποιήσεις μας έχουν προκύψει αισίως τέσσερις) στη Βουλή έτσι ώστε τουλάχιστον να ενημερωθούν για το περιεχόμενό της οι αντιπρόσωποι του ελληνικού λαού και τα κοινοβουλευτικά κόμματα. Αντί αυτού του στοιχειώδους κοινοβουλευτικού καθήκοντος, η κ. Κεραμέως ισχυριζόταν ότι "η σύμβαση βρίσκεται στο γραφείο μου, όποιος θέλει μπορεί να έρθει να την δει".
Οι συμβάσεις στη Βουλή
Τη Δευτέρα ξαφνικά οι Συμβάσεις Cisco – Κεραμέως εμφανίζονται χωρίς πολλές τυμπανοκρουσίες στο σάιτ του Υπουργείου Παιδείας, όπως είχε γίνει και με την Εκτίμηση Αντικτύπου. Γιατί τη Δευτέρα; Διότι έχοντας η κυρία Κεραμέως να απαντήσει στην επίκαιρη ερώτηση του Νίκου Φίλη δεν μπορεί πλέον να κρύψει ότι δίνονται στη Cisco 2 εκατομμύρια € για την αγορά αδειών Cisco Webex for Education.
Ούτε κρύβεται πλέον ότι οι συμβάσεις δόθηκαν στη δημοσιότητα, ενώ τα λεφτά άρχισαν να μπαίνουν στα ταμεία της Cisco, χωρίς κανείς να προλαβαίνει να αντιδράσει.
Τα χρήματα δίνονται μέσω της Κοινωνίας της Πληροφορίας (ΚτΠ), φορέα του Υπουργείου Ψηφιακής Πολιτικής.
Όπως αναφέρεται, στις 28/12/2020 ο Διευθυντής του Υπουργού, Κυριάκου Πιερρακάκη έστειλε επιστολή στην ΚτΠ με την οποία ζητούσε να αγοραστούν από την ΚτΠ 154.000 άδειες Cisco Webex for Education 12άμηνης χρήσης, για τις ανάγκες του Υπουργείου Παιδείας. Η αιτιολογία; Οι έκτακτες συνθήκες λόγω πανδημίας που απαιτούν τηλεκπαίδευση, η οποία όμως είχε αρχίσει προ 9 μηνών.
Όλως τυχαίως, την ίδια ακριβώς ημέρα, οι Εργολάβοι των σχετικών συμβάσεων του ΣΥΖΕΥΞΙΣ 2, έστελναν επιστολή στην ΚτΠ με την οποία πρότειναν την αντικατάσταση αδειών λογισμικού άλλης εταιρείας (HUAWEI) με αυτές της Cisco.
Έτσι οι δυο ανάγκες συναντήθηκαν, το σύμπαν συνωμότησε η ανάγκη να συναντήσει την επιθυμία.
Ακολουθούν τα μαθηματικά που χρειάζονται για να αποδειχθεί ότι το κόστος είναι το ίδιο, η προσφορά είναι καλύτερη, άρα δεν υπάρχει θέμα νομιμότητας, οπότε το Ελεγκτικό Συνέδριο δίνει το οκ στην ΚτΠ να ψωνίσει λογισμικό άνω των 2 εκατομμυρίων € από τη Cisco.
Για όποιον δεν κατάλαβε, είναι το λογισμικό που η Cisco παρέχει «δωρεάν» εδώ και κάποιους μήνες στο Υπουργείο Παιδείας.
Η πρώτη σύμβαση Cisco-Κεραμέως
Αυτό που γίνεται αντιληπτό με την πρώτη ματιά, χωρίς να διαβάσει κανείς το εν λόγω κείμενο των 172 σελίδων, είναι ότι η πρώτη σύμβαση (η αρχή της στη σελίδα 47) δεν θυμίζει σε καμία περίπτωση επίσημη σύμβαση στην οποία έχει εμπλακεί (και έχει υπογράψει) το ελληνικό δημόσιο. Δεν υπάρχει καν αριθμός πρωτοκόλλου (μόνο γραφείου Υπουργού), δεν υπάρχει η ένδειξη ότι η σύμβαση αφορά την ελληνική δημοκρατία, δεν υπάρχει ψηφιακή υπογραφή, δεν εχει διαβιβαστεί σε καμία άλλη υπηρεσία. Θυμίζει, θα έλεγε κανείς, περισσότερο ένα ιδιωτικό συμφωνητικό παρά επίσημο δημόσιο έγγραφο.
Το πρώτα ερωτήματα προκύπτουν αβίαστα: Είναι αυτός ο σωστός τρόπος για να επικυρώνει τις συμφωνίες του με ιδιωτικές εταιρίες το ελληνικό δημόσιο; Συμβάλλει στην προσπάθεια για τη μέγιστη δυνατή διαφάνεια σε μία περίοδο μάλιστα κατά την οποία μάλιστα που το στοιχείο αυτό (της διαφάνειας) είναι ίσως πιο απαραίτηρο από ποτέ; Τι ακριβώς λέει γι' αυτό ο διοικητής της Εθνικής Αρχής Διαφάνειας, Αγγελος Μπίνης ο οποίος μάλιστα πολύ προσφατα (μόλις στις 11 Μαρτίου του 2021) υπέγραψε μνημόνιο συνεργασίας με το Υπουργείο Παιδείας "για την ενίσχυση της διαφάνειας και της λογοδοσίας στο χώρο της Παιδείας, αλλά και της περαιτέρω προαγωγής των αρχών και των αξιών της δημόσιας ακεραιότητας μέσω του εκπαιδευτικού συστήματος;"
Αλλωστε, υπάρχουν πάρα πολλά παραδείγματα ανάλογων συμβάσεων που αφορούν δωρέες προς το ελληνικό δημόσιο στα οποία οι εμπλεκόμενοι φορείς ακολούθησαν όλα τα προβλεπόμενα βήματα και υπέγραψαν έγγραφα τα οποία ανταποκρίνονται στις στοιχειώδεις απαιτήσεις του νόμου και τέλος πάντων θυμίζουν έγγραφα του ελληνικού δημοσίου και όχι...ιδιωτικά συμφωνητικά.
Δίνουμε εδώ δύο χαρακτηριστικά παραδείγματα:
Το πρώτο αφορά τη δωρεά που έκανε ιδιωτική εταιρία στο Λιμεναρχείο Σύρου και της οποίας η σχετική σύμβαση υπογράφηκε από το αρμόδιο υπουργείο Ναυτιλίας και Νησιωτικής Πολιτικής. Οπως θα διαπιστώσετε και εσείς στο παρακάτω έγγραφο, υπάρχει κανονικά αριθμός πρωτοκόλλου, η ένδειξη ότι η εν λόγω πράξη είναι αναρτητέα στο διαδίκτυο καθώς και συγκεκριμένος πίνακας αποδεκτών, όπως προβλέπεται στα επίσημα δημόσια έγγραφα.
To δεύτερο έχει να κάνει με την κύρωση της τροποποίησης σύμβασης δωρεάς μεταξύ του ελληνικού δημοσίου, του Ιδρύματος Ωνάση και του Ωνασείου Καρδιοχειρουργικού Κέντρου η οποία έχει ημερομηνία την 24η Σεπτεμβρίου του 2020.
Για την εν λόγω διαδικασία εκδόθηκε ειδικό ΦΕΚ (με αριθμό Φύλλου 204) στο οποίο περιλαμβάνονται όλες οι σχετικές λεπτομέρειες αναλυτικά όπως μπορείτε να διαβάσετε και εσείς παρακάτω.
Πηγή: news247.gr
